بررسی تأثیر مقادیر مختلف زهر زنبور عسل بر سطح سرمی اینترلوکین ۶ در رت های لوئیس eae (مدلی برای مطالعه مالتیپل اسکلروزیس)

سابقه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری خودایمنی سیستم عصبی مرکزی است. آنسفالومیلیتیس آلرژیک تجربی (eae) مدل مناسبی برای بیماری ms می باشد. با توجه به اینکه در مطالعات قبلی زهر زنبور عسل (bv) توانسته است بیان فاکتور التهابی tnfα را کاهش دهد، در این مطالعه فرض بر این بود که زهر زنبور بتواند با کاهش سطح سرمی اینترلوکین 6، جهت درمان ms به کار رود. مواد و روشها: رت ها با امولسیون نخاع خوکچه هندی و ادجوانت کامل فروند ایمیونیزه شدند. اولین نشانه های بیماری 9 روز پس از ایمیونیزه شدن نشان داده شد. رت های مورد آزمایش به چهار گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه تجربی اول شامل رت های القا شده و درمان شده 1 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن، گروه تجربی دوم شامل رتهای القا شده با درمان 2 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن و گروه شم. علائم کلینیکی در هر روز درمان بررسی شدند. همچنین سرم خون جهت بررسی سطح il6 به روش الایزا جمع آوری شد. بافت مغز حاصل از هر چهار گروه نیز جهت بررسیهای بافتی استخراج شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون one-way anova استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین نشان داد که در گروههای تیمار شده توسط bvمیزان التهاب بافت عصبی کاهش می یابد. نتایج تست الایزا نیز افزایش سطح il6 در گروه شم (201 پیکوگرم بر میلی لیتر) و کاهش آن در گروههای درمان شده (به ترتیب 101 و 80 پیکوگرم بر میلی لیتر برای گروههای درمان شده توسط 1 و 2 میلی گرم زهر زنبور) را نشان داد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که bv موجب کاهش سطح سرمی سیتوکاین il6 در مدل eaeرت می شود. همچنین نشان داده شد که در حیوانات تیمار شده توسط bv علائم کلینیکی بیماری کاهش می یابد. بنابراین توصیه می شود اثرات زهر زنبور در مبتلایان به ms نیز مورد بررسی قرار گیرد.